Wat is het leven toch zo mooi,
Het bestaat alleen uit ellende, verdriet, angst en pijn.
De vogels fluiten prachtig de bloemen stralen schoonheid,
Maar deze zijn bedekt met een zwarte zonneschijn.
Waarom leren mensen snijden met een mes?
Om hun eigen polsen te kunnen oversnijden?
Om daardoor heel veel verdriet te krijgen,
Of om een ander z’n hoofd te oversnijden?
Het leven bestaat alleen maar uit geluk,
Maar wat mensen geluk noemen,
Is eigenlijk alleen maar verdriet, haat en pijn.
Er is hier in dit leven pijn genoeg,
Verdriet is er ook in overvloed,
De natuur is zo vernield,
Voor mij is er dus in dit leven meer geen moed.
Dieren worden steeds mishandeld,
Bijna niemand geeft ze aandacht,
Op markten zitten ze op mekaar gepropt in kleine hokjes,
En als ze niet verkocht geraken worden ze geslacht.
Dan noemen ze dus geluk,
Iedereen die steeds zo kwaad is,
Kan nooit iets goed doen,
Leven is echt zo’n diepe ergernis.