samen dood
soms kijk ik naar buiten,
naar de sterren in de lucht,
zo eenzaam staan ze daar,
zo gevoelloos neergepland,
mam dan denk ik aan je,
je bent zo ongelukkig,
je hard vol verdriet,
die tijden dat we samen waren,
samen reden op de fiets,
dat je voor mij zorgde,
beloofde me nooit te verlaten,
nu ben je ziek,
word eenzaam voortgeduuwt,
nooit meer lopen,
nooit meer kunnen zeggen dat je van me houd,
ik kan je alleen zien gaan,
ooh kon ik maar met je mee,
waarheen maakt niet uit,
maar nooit verder zonder jou...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: lufsnoes21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||