ik zit een beetje naar buiten te staren
de regen druppelt langzaam naar benee
kan mijn gevoel niet helemaal verklaren
voel me echt niet zo tevree
ik heb zoveel vragen in mijn hoofd
maar heb mezelf verdoofd
met andere te praten

valt niet altijd mee
dan krijg ik weer een impulsief gevoel
dans de hele kamer door
op het muziekje wat vrolijk schalt in mijn oor
zou het die regen zijn?
tja weg zonneschijn

die gisteren nog aardig was
ik besef dan pas
wat zon met mij doet
krijg altijd weer voldoende moed
een teneergeslagen gevoel
ben gewoon even niet in mijn goede humeur
omdat ik even over wat dingen treur
ik blokkeer me dan regelmatig
om even bij te komen

zit ik een soort van te dagdromen
alleen krijg ik geen antwoord voor elkaar
tja dat is ook niet zo raar
ik ben meegesleept in het onbereikbare
wat ik gewoon niet kan verklaren
ben een droomster en zal altijd zo blijven
en het soms van me afschrijven
maar wennen aan dit gevoel kan ik niet te lang
k,ga maar weer eens aan de gang
met mijn plichten die mij vragen
kom laat het maar even vervagen
ik moet mijzelf ook niet zo plagen
door al die vragen
waar ik het antwoordt nooit op weet