Hij houdt van mij,
maar is bij haar.
Als ik er niet ben,
zijn zij met elkaar.
Hij houdt van mij,
en ik hou van hem.
Maar wij mogen dit niet,
en dat zit ons klem.
Straks houdt zij van hem,
en hij ook van haar.
Want tussen hun kan het wel,
zij zijn niks van elkaar.
Ik wil alleen nog bij hem zijn,
dan voel ik me niet zo naar.
En weet ik zeker dat hij bij mij is,
en dus niet bij haar.
Wat ben ik toch ontzettend jaloers,
"hij moet voor mij alleen zijn".
Maar hij moet ook z'n vrienden hebben,
maar dat doet me heel veel pijn.
Ik zeur gewoon teveel,
maar dat is toch niet mijn fout?
Ik hou gewoon teveel van hem,
en dat is toch niet stout!