Het zwarte goud
Heel langzaam zal het zwarte goud
Overgaan in een warme rode gloed
Waarin vlammetjes dansen, speels en stout,
Waardoor je naar dit schouwspel kijken moet.
De blikken stil, waarin samen verzonken
Die als boeken kunnen gelezen, schoon en puur.
De enige geluiden die nog klonken;
Was hun hartslag en het knetterend vuur.
Twee glazen gaven hun helder geluid,
Geheven, maar nog van liefde verstoken.
Hij waande zich al bruidegom, zij zich de bruid
Maar de stilte werd nog niet verbroken.
Versmolten en in gedachten verzonken
Zocht hij de hunkerende lippen van haar.
De drank der liefde maakte hen dronken,
Alleen hun handen streelden elkaar.
Woordeloos beloven zij eeuwige trouw,
Er waren geen rozen en ook geen ring.
Maar een lange kus maakte hen man en vrouw
En voor hun warme liefde de bezegeling.
25-3-05
m@rcel: | Dinsdag, mei 31, 2005 12:25 |
Prachtig geschreven en graag gelezen Liefs m@rcel |
|
Niniki: | Dinsdag, mei 31, 2005 12:15 |
prachtig. knuffie.......oh nee.......wilde je niet geloof ik. dan maar....... gewoon groetjes Niniki |
|
Oorlam: | Dinsdag, mei 31, 2005 12:14 |
:-) MIJN GEDACHTEN ZIJN OOK BIJ KUIFJE | |
Gonny: | Dinsdag, mei 31, 2005 12:06 |
Goede morgen lieve neznaj Wowwww wat een schitterend gedicht ik heb ervan genoten. Dikke knuffelkus liefs Gonny Fijne dag Oja ik heb wat zonnestraaltjes naar je toe gestuurd |
|
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 31 mei 2005 | ||
Thema's: |