instorten
ik kan niet meer
kan niet meer verder in dit leven..
iedere dag..
tranen van kwaad.. en ongeluk..
waarom?
ben ik hier nog?
medicijnen.
anti depresivia..
slaapmiddelen..
waarom neem ik ze nog...
ik wil zo niet doen..
ik wil zo niet denken..
ik wil wel praten..
met iemand..
of met niemand..
iedere dag.. tranen..
ik wil niet niet huilen..
wilt me niet verschuilen..
waarom ben ik hier nog..
ik wil een knuffel.. van iemand..
dit heb ik nodig..
ik wil me weer beter voele..
maar ik kan het niet..
ik kan niet meer..
:-(
kan niet meer verder in dit leven..
iedere dag..
tranen van kwaad.. en ongeluk..
waarom?
ben ik hier nog?
medicijnen.
anti depresivia..
slaapmiddelen..
waarom neem ik ze nog...
ik wil zo niet doen..
ik wil zo niet denken..
ik wil wel praten..
met iemand..
of met niemand..
iedere dag.. tranen..
ik wil niet niet huilen..
wilt me niet verschuilen..
waarom ben ik hier nog..
ik wil een knuffel.. van iemand..
dit heb ik nodig..
ik wil me weer beter voele..
maar ik kan het niet..
ik kan niet meer..
:-(
Reacties op dit gedicht
| KiKmE: | Dinsdag, mei 31, 2005 19:37 |
| Heyy meis, ik weet wat t is, ik zit zelf aan de slaap pillen, en ben depressief geweest, met veel vallen en opstaan ben ik erover heen gekomen, en ik hoop dat dat jouw ook lukt... mooi gedigt egt! knuff | |
| sharon,love: | Dinsdag, mei 31, 2005 17:57 |
| mooi neer gezet, geef niet op maar gadoor, k denk ook vaak zo maar ga gewoon door kop op liefs sharon |
|
Over dit gedicht
| Auteur: valerieken | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||