Vloeibare diamanten
Vloeibare diamanten
Als een schaduw in de schemering
Sluipt angst langzaam dichterbij
Tot het me overmeesterd
En duisternis me insluit
Het dringt mijn huid binnen
Het stroomt als gif door mijn aderen
Tot het ook mijn hart bereikt
Welke langzaam versteend
Angst voor de wereld
Bang voor het grote onbekende
De immense pijn van een verkeerde keuze
De onwetendheid van mijn naïeve ziel
Stil kruip ik in een hoek ineen
Bevend van de snijdende kou
Met tranen die over mijn gezicht stromen
Als vloeibare diamanten
Als een schaduw in de schemering
Sluipt angst langzaam dichterbij
Tot het me overmeesterd
En duisternis me insluit
Het dringt mijn huid binnen
Het stroomt als gif door mijn aderen
Tot het ook mijn hart bereikt
Welke langzaam versteend
Angst voor de wereld
Bang voor het grote onbekende
De immense pijn van een verkeerde keuze
De onwetendheid van mijn naïeve ziel
Stil kruip ik in een hoek ineen
Bevend van de snijdende kou
Met tranen die over mijn gezicht stromen
Als vloeibare diamanten
Reacties op dit gedicht
| pathsearcher: | Woensdag, juni 01, 2005 17:19 |
| wow.. heel erg mooi.. laat de angst niet van je winnen.. 't komt wel goed. 'k geef om je.. (F) liefs en knuffel, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Niekie | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||