Ik ben boos...
Buiten hoor ik vogeltjes-zang
op mijn bureau staat en roos...
Toch een traan over mijn wang.

Ik lig op mijn bed
en ween, ween en ween
'k Heb muziek opgezet
even erna sta ik recht: ik tril op mijn been...

Waarom heb ik het gedaan?
Ik dacht dat ze achter me stonden.
Ik wil weggaan, even niet bestaan.
Ik dacht dat ze het goed vonden...

Ik kwetste iemand
het was blijkbaar niet nodig geweest...
En nee het was niet plezant!
Vandaag was het verre van een feest!

Ik hoop dat alles goed kan komen
Ik ken hen niet missen
Ik staar naar de bomen...
Ik wil weg zwemmen zoals vissen

Ze zijn super goeie vrienden
Nu ben ik teleurgesteld en boos
Ik wil me voor het leven met hen binden.
Dat boos zijn duurt (hopelijk) maar een poos...

ZIE JULLIE GRAAG