~ mijn wieg van stilte ~
als eens weer de ruis
van leven over gaat in donder
ik ver weg wil duiken diep
naar niets wat klinkt
dan daal ik af van krakend
treden naar mijn innerziel
met in mijn hand een fakkel
uit de kamer van mijn hart
achter mij sterft de echo
ketsend tegen roerloze zelf
leg mij te ruste met een zucht
in mijn wieg van stilte
al is het stro vermengd
nog steeds met kleine scherven
de deken vochtig klam van zilt
gestroomd ogend verlee
het is mijn thuis mijn ik
gevormd zoals ik ben in heden
zoete en bittere herinner
het is mijn weten en zijn
| Raira (Ria): | Woensdag, juni 01, 2005 17:22 |
| heen en terug en weer en weer soms in geluk van heden en soms in verborgen hartezeer erg (mooi) maar meer erg intens verwoord liefs en warme knufff Ria |
|
| hiljaa: | Woensdag, juni 01, 2005 10:02 |
| prachtig verwooring knufliefs--hiljaa-- |
|
| Black Lord: | Woensdag, juni 01, 2005 05:52 |
| stil gelezen en bewonderd warme groet wim black lord |
|
| Edwin van Rossen: | Woensdag, juni 01, 2005 00:51 |
| Slik... in stilte en met bewondering gelezen. | |
| m@rcel: | Woensdag, juni 01, 2005 00:42 |
| SCHITTEREND!!!! slaap lekker Liefs m@rcel |
|
| wijnand.: | Woensdag, juni 01, 2005 00:26 |
| prachtig | |
| michris: | Woensdag, juni 01, 2005 00:21 |
| als ik je lees, zo lees, dan voel ik zoveel...het kleine meisje dat zo graag gelukkig wilde zijn...zo zonder zorgen wilde groeien naar morgen...maar het was de dag van vandaag die het tegenhield...en nu we jaren verder zijn, is het nog steeds niet weg... liefs, michris |
|
| psych: | Woensdag, juni 01, 2005 00:20 |
| weten en zijn,al wat is,mooi liefs,elze, | |
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||