Ik herinner mij
En over nacht is jeugd in jou gestorven
wit draagt het zwart dat gisteren nog gebloeid
bleek zijn de eerder appelblozende wangen
en ’t helder van zo-even stralend felle ogen
blijkt nu gedoofd, de kleuren reeds verknoeid
En om jouw lijf waar altijd leven zwermde
en statigheid in waarlijk deftig adeldom
daar zweeft de walm van een stille dood
die al te heimelijk zich in jouw verscholen
en ‘t maakt mij droevig, angstig wachtend, stom
Jouw handen die bevelend konden wijzen
liggen nu stijf en reeds op ‘t witte laken
en elke hap die wordt door anderen aangereikt
zoals de druppels speeksel die ik weg wil wrijven
en toch een angst om ’t perkamentenvel te raken
Ik zie jou eenzaam slapen in een kist
waar jij jouw kingsize bed jouw leven lang genoten
en waar een omageur de kamer heeft gebakend
daar heerst nu stilte van een eeuwige rust
en balsem ‘k jou met alle tranen die vergoten.
**********
sunset 01-06-2005
**********
| J.H. Vergne: | Donderdag, juni 16, 2005 22:50 |
| dit zijn momenten die ieder in zijn leven krijgt, misschien, waar je ook weer leert dat het leven niet eeuwig is,prachtig geschreven gecondoleerd met uw verlies hartelijke groeten, hanna |
|
| switi lobi: | Woensdag, juni 01, 2005 22:13 |
| Ik voel jouw pijn en herken het ook....... Dikke kus voor jou! |
|
| Jan van Dord: | Woensdag, juni 01, 2005 20:56 |
| Niniki: | Woensdag, juni 01, 2005 11:17 |
| oef....stil...erg mooi. liefs niniki |
|
| hiljaa: | Woensdag, juni 01, 2005 09:41 |
| gevoel van droefheid heel voelbaar knufliefs--hiljaa-- |
|
| 4fun: | Woensdag, juni 01, 2005 07:29 |
| Droef verwoord, mooi geschreven. | |
| Lia : | Woensdag, juni 01, 2005 07:28 |
| heel herkenbaar.. zoals je weet.. knuf,Lia | |
| Paul de Bruyn: | Woensdag, juni 01, 2005 07:21 |
| Ja, deze spreekt mij inderdaad aan..De herkenbaarheid, 't droeve gevoel... Ja.... |
|
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||