Boulemie...
Ik eet
En eet
Eetbuien
Even troost
Ik schrok
Ik prop me vol
Ik voel me schuldig
Woorden zijn hol
Ik veracht mezelf
En loop naar het toilet
Steek mijn vinger in de mond
Ik braak en braak
alles moet er uit
een laxseermiddel
ik geef me over
het gevoel blijft
ik ben nietig
weer erg verdrietig
en alles begint
opnieuw
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Woensdag, juni 01, 2005 21:11 |
| Ah ES zijn een kwaal die niet zou mogen bestaan, als is het AN BN of BED...I snap maar al te goed... xxx Boud |
|
| hiljaa: | Woensdag, juni 01, 2005 12:31 |
| en deze kennen geen grenzen!!! nu eentje over vreetzucht hihihi! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Innerchild: | Woensdag, juni 01, 2005 12:25 |
| ai ... pijnlijk dichtje ... ook al is het fictief ! Liefs / Innerchild |
|
| Oorlam: | Woensdag, juni 01, 2005 11:35 |
| voor de fictieve hoofdpersoon: sterkte * aai! | |
Over dit gedicht
| Auteur: kriekske | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||