Van doods in’t veld
Zo rood bloed ik mijn handen
die ik in de doornen druk
Verscheur de kelken met de tanden
van schande bevlekt en besmeurd
De kans wordt slechts gemerkt door keur
die in den landen kwelt
En’t wit kan niet meer opgefleurd
in de kilte van het veld.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, juni 01, 2005 19:17 |
| Dit is een rakend mooie verwoording. Graag gelezen. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tinne Verbeek | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||