Zou er hier nu iemand zijn. Iemand die het kan zien al die pijn.
Ik denk niet dat iemand het ziet. Al dat huilen al dat verdriet.
Je stopt het weg o zo diep. Maar stiekem wilde je dat ie je riep.
Het gebeurde nooit, je bleef altijd alleen. Je had alleen je vrienden om je heen.
Het was niet genoeg je wilde meer. Je probeerde het keer op keer.
Stoer doen, aandacht trekken, schoppen en slaan. Je afvragend waarom hij niet wist van je bestaan.
Hij negeerde je volkomen. Je kon alleen maar van hem dromen.
Je bent echt ongelukkig ook al zeg je van niet. Kom op nou meissie ik zie je verdriet.