HerfstHumor
Ik loop weer door een uitgestorven straat
Onder een sterloze hemel waar als enig licht
Een vliegtuig gaat naar een onbekende stad.
Bejaarden kijken geboeid door hun ramen naar binnen
Bij de overburen en volgen de soap die andermans leven heet.
Ik ga over de brug waarvan ik nooit zal springen
En loop langzaam naar huis om deze rust te rekken
En na te denken over de mensen die ik ken en dingen,
Die mijn leven maken tot wat het is,
Alles wat maakt dat ik weet
Dat ik dit ben.
Onder een sterloze hemel waar als enig licht
Een vliegtuig gaat naar een onbekende stad.
Bejaarden kijken geboeid door hun ramen naar binnen
Bij de overburen en volgen de soap die andermans leven heet.
Ik ga over de brug waarvan ik nooit zal springen
En loop langzaam naar huis om deze rust te rekken
En na te denken over de mensen die ik ken en dingen,
Die mijn leven maken tot wat het is,
Alles wat maakt dat ik weet
Dat ik dit ben.
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Woensdag, januari 06, 2010 21:07 |
| :) haha een brug te dichtbij |
|
| insomnia: | Dinsdag, december 11, 2001 21:00 |
| Blijven schrijven !!! Echt 'k heb nu al je gedichtjes gelezen en 't zijn stuk voor stuk pareltjes! Take care -dikke knuffel- Lien |
|
Over dit gedicht
| Auteur: oppernaR | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||