glimlach
In zachte streken
en heldere kleuren
schilder ik jou
ik zet je neer
in een veld met bloemen
je silhouet verlicht
met zachte zonnestralen
de glimlach die verdwenen was
weer terug op jouw gezicht
en heldere kleuren
schilder ik jou
ik zet je neer
in een veld met bloemen
je silhouet verlicht
met zachte zonnestralen
de glimlach die verdwenen was
weer terug op jouw gezicht
Reacties op dit gedicht
| michris: | Vrijdag, juni 03, 2005 00:02 |
| het veld met bloemen wacht en kijkt, totdat ze toverend de glimlach lacht... liefs, michris |
|
| tampad: | Donderdag, juni 02, 2005 23:56 |
| dit gedichtje laat mij ook glimlachen | |
| maria : | Donderdag, juni 02, 2005 23:55 |
| lief hartverwarmend troostend omarmend liefs, maria |
|
| christina: | Donderdag, juni 02, 2005 23:50 |
| wat een lief gedichtje heel mooi liefs christa |
|
| flores: | Donderdag, juni 02, 2005 23:45 |
| Mooi... |
|
| Benjamin de Rooy: | Donderdag, juni 02, 2005 22:00 |
| :-)........ | |
Over dit gedicht
| Auteur: Blaat | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||