Liefde weerspiegeld
Als de zon de laatste bloedrode stralen
over de wijde zee en het weelderig gras
met kleine aanrakingen betast
zie ik jou naam beschreven
wanneer de bossen gevuld zijn
met melodieën van ontelbare geluiden
die het kruin der bomen laat bibberen
hoor ik jou stem
als kleuren en geuren vervagen
je hart bevriest en gevoelloos wordt
en de pijn ondraaglijk blijkt te worden
geef jij mij de moed om verder te gaan
en als ik zie in de scherven
van een duizend stuk gebarsten spiegel
zie ik je naast me staan
ook al ben je er niet...
nelebees: | Vrijdag, december 30, 2005 15:18 |
klassieke schoonheid... :) mooi liefs, nel |
|
Innerchild: | Vrijdag, juni 03, 2005 12:19 |
Wowh ... een pareltje D. ... mooi en teder ! Liefs / Innerchild |
|
sunset: | Vrijdag, juni 03, 2005 10:27 |
Lange tijd geleden dat ik je zag, las. Maar dit is een pracht gedicht van jou. Je brengt jouw voelen op een heel mooie integere wijze over. Ik heb het graag gelezen. Liefs / sunset |
|
Auteur: The Slayer | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 03 juni 2005 | ||
Thema's: |