Liefde heeft geen kans
Liefde heeft geen kans,
We hadden gezworen
te zwijgen, het hijgen
van de heide te vergeten
de voorjaarsnacht
die drachtig
de leugen droeg
te ruilen voor het kind
van de stilte
Maar het waren amper uren
eer ‘t verdrag geschonden was
en wij weer op de heide lagen
terwijl de morgenzon en ochtend
bries onze naaktheid streelde
en het gras als gefluister
naar ons hijgde
we waren kansloos
F.
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Vrijdag, juni 03, 2005 22:59 |
| Zuiver, puur, pracht! Een waar genot om te lezen groetjes kerwin |
|
| Mathilde: | Vrijdag, juni 03, 2005 13:59 |
| heerlijk... leve de liefde! liefs, mathilde |
|
| sunset: | Vrijdag, juni 03, 2005 10:33 |
| Alsof wij kunnen (willen?) vechten tegen liefde. Prachtige poëzie weer van jouw hand. Liefs (en ook daarginds een fijne dag) / sunset |
|
| Innerchild: | Vrijdag, juni 03, 2005 10:28 |
| ach ... de liefde ... hoe zou het anders moeten ??? |
|
| hebus: | Vrijdag, juni 03, 2005 08:16 |
| de juiste toon, de juiste heide. hier begon en eindigde het. dit is een dicht, f. | |
| Martine Gieze: | Vrijdag, juni 03, 2005 08:09 |
| heerlijk om te lezen zeg!! een liefdesverslag...mooi/poetisch verwoord! liefs,Mart |
|
| Het Gejefte: | Vrijdag, juni 03, 2005 07:15 |
| SCHITTEREND het leest supervlot. Lof alom. Jef |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||