De foto op de kast van jouw.
vaak kijk ik naar je foto en ik mis je elke dag
Ik mis je aanwezigheid en je vrolijkheid en vooral je lach.
Jij bent mijn lieve zoon die ik niet meer opvoeden mag.
Vandaar al mijn pijn en verdriet en zoektocht naar niets.
Samen gingen we er lekker op uit op de fiets.
Samen lekker naar de boot of langs de waterkant.
Maar door deze scheiding hield onze vader zoon relatie geen stand.
En dat met alle gevolgen van dien.
Ik zou je zo graag willen zien.
Ik mis je elke dag het het word me teveel gewoon.
Ik mis jouw lieverd je bent wel mijn zoon.
Ik zou nog veel meer willen schrijven.
Alleen kan het nu even niet meer droog blijven.
Auteur: Gedichtensmurf | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 03 juni 2005 | ||
Thema's: |