Niet eerlijk...
Geglimlacht, mezelf schuldig gepleit
tienduizend keer geschreven met gebroken krijt
tranen gelaten, onschuldig dat is wat ik ben
miljoenen keer geschreven met een gespleten pen
Schuldig zijn kan niet meer
glimlach verstart keer op keer
onschuldig zit ik in mijn vel
me niet meer goed voelen, ken ik wel
Wat zou jij gewild hebben
dat ik mijn tranen liet mee-ebben
of moet ik het met een lach op mijn gezicht stellen
kon je het me maar vertellen
Te weinig woorden gesproken
schuldige, glimlach in me gebroken
onschuldige, de tranen konden binnen in me winnen
niet eerlijk, je leven moest nog beginnen...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *blackrose* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||