Epiloog
EPILOOG
Starend naar de horizon
Zie ik alles wat ik niet heb
Kijkend naar de blauwe woestijn
Aanschouw ik de eeuwige eb
Hier is het water uitgedroogd
Het zout bedekt het zand
Een kleurloze regenboog
Vergrijst de schoonheid van het land
Kleurrijke voetsporen op het grauwe strand
Vervangen door de smaak van gif
Een donderslag snijdt door de lucht
En tranen dalen neer
Een harde schreeuw, een diepe zucht
Maar dan is er niets meer
Starend naar de horizon
Zie ik alles wat ik niet heb
Kijkend naar de blauwe woestijn
Aanschouw ik de eeuwige eb
Hier is het water uitgedroogd
Het zout bedekt het zand
Een kleurloze regenboog
Vergrijst de schoonheid van het land
Kleurrijke voetsporen op het grauwe strand
Vervangen door de smaak van gif
Een donderslag snijdt door de lucht
En tranen dalen neer
Een harde schreeuw, een diepe zucht
Maar dan is er niets meer
Reacties op dit gedicht
| mini: | Zaterdag, september 01, 2001 21:14 |
| Wow zeer mooi! Echt prachtig! | |
| pramodah: | Woensdag, augustus 29, 2001 22:43 |
| om stil van te worden zo mooi......... | |
| elly: | Woensdag, augustus 29, 2001 14:11 |
| Een gedicht met een droeve ondertoon maar niettemin een schitterend beschreven stukje poëzie...echt mooi!!! Groetjes Elly xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marnix | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||