hij, die me vindt
enge geluiden in de duisternis
sidderen en beven
met knikkende knieën en
bonkend hart
zo bang, verlammende angst
fantasie over
wat het duister brengen zal
verslonden door een vreemd wezen
of gevangen in het dal
de vreemde geur maakt me
duizelig
mijn hoofd tolt
rond en rond
ik val
diep
iemand die me vindt
hij heeft het licht
van mijn ziel gezien
en draagt me
zodat ik opnieuw kan leven
ik leef, maar zal hij me blijven redden van de duisternis?
sidderen en beven
met knikkende knieën en
bonkend hart
zo bang, verlammende angst
fantasie over
wat het duister brengen zal
verslonden door een vreemd wezen
of gevangen in het dal
de vreemde geur maakt me
duizelig
mijn hoofd tolt
rond en rond
ik val
diep
iemand die me vindt
hij heeft het licht
van mijn ziel gezien
en draagt me
zodat ik opnieuw kan leven
ik leef, maar zal hij me blijven redden van de duisternis?
Reacties op dit gedicht
| watersun: | Zondag, juni 12, 2005 16:38 |
| ooit gedacht om een roman te schrijven? alhoewel ik niet helemaal begrijp wat je in het echt bedoelt, begin ik op mezelf te fantaseren, en laat ik me meeslepen door jou woorden... Overweeg het eens it may work... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zwartwitje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||