Verwoestende muren..
Onzichtbaar en onbewust
bouw ik steeds hoger
een muur om mij heen
die elke vorm van liefde afstoot,
en mij zo gevoelloos
en hard maakt als steen..
Onzichtbaar en onbewust
dwaal ik maar verder
binnen mijn muren vol haat
tot op het moment dat blijkt,
dat achter die muren niks meer leeft
en dan...
...dan is het te laat...
bouw ik steeds hoger
een muur om mij heen
die elke vorm van liefde afstoot,
en mij zo gevoelloos
en hard maakt als steen..
Onzichtbaar en onbewust
dwaal ik maar verder
binnen mijn muren vol haat
tot op het moment dat blijkt,
dat achter die muren niks meer leeft
en dan...
...dan is het te laat...
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, juni 05, 2005 13:00 |
| Je weet het. Doe er dan zelf iets aan. Een ander doet het echt niet voor jou. Duidelijk neergezet. Liefs (en knuf) / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Coortje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||