Het leven heeft me op mijn hart getrapt
en grote stukken verbrijzeld
toen er overheen gestapt
wijl alles werd beijzeld
met kille waarheid van moment
keihard aangekomen
het leven heeft mij zeer frequent
heel veel afgenomen
Stil kijk ik naar de dageraad
in hoop op betere tijden
dat alle narigheid en kwaad
van mijn schouders zullen glijden
en overgaan in goed geluk
en beter er zal komen
niet alles maakte 't leven stuk
of werd er weggenomen
Gezondheid, kinderen, mijn lief
zijn voor mij zo prachtig
verzachten heel veel levensgrief;
hoop schijnt er schitterachtig
dwars door alle tranen heen
tot diep in alle plooien
omdat ik warme tranen ween
die ijzel doen ontdooien
het leven heeft me op mijn hart getrapt
maar niet alles is verloren
langzaam wordt ik opgeknapt
niets kan geluk verstoren
en kijk ik terug naar achterom
wat ik eruit moet leren
dat ik eruit weer samenkom
en het tij zal kunnen keren