Elke traan
Elke traan gemaakt door mn oog
wordt gehuild om een reden
verdrongen, gebonden aan ongeluk
herinnerd aan het verleden
Verdoemd om te rollen
langzaam, pijnlijk af mijn wang
niet wetend waar het zal landen
maar verplicht daar te landen, haar leven lang
Vallen in het oneidige
gebroken uit verdriet
het is zo klein en onopvallend
dat niemand haar oorzaak ziet
Bij haar aankomst zoveel gescheiden
ze wordt nooit meer een geheel
woorden kunnen altijd liegen
alleen mijn tranen zeggen veel
Reacties op dit gedicht
| I, Lucifer: | Zondag, augustus 07, 2005 16:20 |
| Whooow.... Schitterend! ik ken het gevoel liefs, Luc. |
|
| heavenless: | Zondag, juni 05, 2005 21:00 |
| op een mooie manier geschreven! liefs, nathalie |
|
| sergev2005: | Zondag, juni 05, 2005 20:33 |
| Zeer mooi gedichtje, graag gelezen, Dichterlijke groet, Serge. |
|
| sjolleke: | Zondag, juni 05, 2005 20:30 |
| hé, prachtig verwoord! hopelijk komt er snel een gedicht over een lach ontsproten uit het opperste geluk! knuf | |
Over dit gedicht
| Auteur: prinsesjesarah | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||