Dauw berijpte bloemen
Dauw berijpte bloemen
Dauw berijpte bloemen,
ontwakend in de ochtendnevel,
rakend in onze gedachten,
dronken van verlangen,
gedachten, in zijn oorsprong,
bevangen in jou liefde,
op de steel van deze mooie bloem.
gevangen in mijn hart
het begin van ons leven,
pril en teer,
stralend en,
sprankelend en zo eerlijk.
07-05-05
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Maandag, juni 06, 2005 20:22 |
| PRACHTIG !!!!!!!!!!!!! formitastisch! knufliefs--hiljaa-- |
|
| m@rcel: | Maandag, juni 06, 2005 12:45 |
| SCHITTEREND!!!!! Gr. m@rcel |
|
| sunset: | Maandag, juni 06, 2005 08:34 |
| Wat een titel. *Zucht*. Liefs / sunset |
|
| Lia : | Maandag, juni 06, 2005 07:37 |
| ik verslind jouw gedichten.. heerlijk liefs, Lia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||