leven,
weet niet waarom,
mijn gedachten,
ze veraden men gevoelens,
wil alles weglaten,
doen alsof het er nooit was,
doen alsof het uit men leven is,
doen alsof ik iemand anders ben...
ben het vechten zo beu...
ik val en val,
opnieuw en opnieuw,
denk dat men littekens me een weg tonen,
een weg, nog verder de duisternis in,
en nog duizend jaar van het licht vandaan...