Vergeef mij alsjeblieft..
Ik zie, zoals ze naar anderen lacht
en hun het zonnetje brengt
Het doet pijn als ik geen warmte voel
en mijn speeksel zich met tranen vermengt
Die smaak is zout en bitter
van verdriet dat ik niet voelen wil
Ik doe mijn best te blijven lachen
en liefde te voelen, al is het pril
Al het kleine moet je eren,
maar niets is groot genoeg
Met jouw afwezigheid kan het niet meten
Waar ben je, is wat mijn hart gister nog vroeg
En ook vandaag weer die vraag
Ligt het aan mij, of ben je mij per ongeluk vergeten?
Ik ben bang dat ik kwaad heb gedaan, zo ja,
wil je mij alsjeblieft vergeven..
Reacties op dit gedicht
| psych: | Maandag, juni 06, 2005 23:01 |
| jawel,,liefs elze,, | |
| Lia : | Maandag, juni 06, 2005 18:47 |
| i k zou je gelijk vergeven.. met zón mooi dicht.. knuffies, Lia | |
| Raira (Ria): | Maandag, juni 06, 2005 18:45 |
| weer een prachtig gedicht van je en ga geen schuld over jezelf afroepen hoor je bent een geweldig mens en daar mag je om gerespecteerd worden liefs en knuff Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fortune | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||