Als geurende bloemen verwelken *uit
Als geurende bloemen verwelken
Rozen zijn dood
viooltjes zijn grauw
bedenk dan voortaan
dat ik niet van je hou
Vergeet-mij’s stralen
en geuren bedwelmen,
de rozen zijn verkleurd;
een parodie op onze liefde.
Rozen zijn dood
viooltjes zijn grauw
zing dan alsjeblieft
“vergeet me gauw”
Een ode aan de pijn
en steeds dat ene wijsje,
vergeet-me-nietjes, verwelkt
verdort, vergaan, verkleurd.
Rozen zijn dood
viooltjes zijn grauw
bedenk dan voortaan
dat ik niet van je hou
Ik ben niet langer;
bedwelmd door geuren,
de bloemen zijn al verwelkt
evenals mijn gevoelens voor jou.
*Uitdaging van Quando (Kim) :)*
Reacties op dit gedicht
| Woordenbrij: | Zondag, juni 26, 2005 12:22 |
| prachtig verwoord lieverd heel mooi gedaan! kus en knuff bengel |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, juni 06, 2005 21:43 |
| zeer goed neergezet Groetjes Dirk |
|
| Quando: | Maandag, juni 06, 2005 20:47 |
| zeker gelukt de uitdaging. mooi gedaan. liefs, Kim |
|
| Raira (Ria): | Maandag, juni 06, 2005 20:29 |
| triest hoor al die verwelkte bloemen maar wel een prachtig gedicht liefs knuff Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Monique de Boer | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||