Als hij de zaak verlaat
Iedere avond op een kruk
mer borrel in zijn hand
kom hier nooit meer, zegt hij heel druk
en drinkt zich helemaal stuk
In een teug is zijn glaasje leeg
de volgende besteld
de reprimande die hij van huisarts kreeg
waardoor hij gewoon zweeg
besteld hij weer een borrel
het glaasje is weer leeg
De dag erna zit hij er weer
hij beeft als hij niets krijgt
en ied're dag, keer op keer
is het een postpaard die hard hijgt
want hij wil steeds maar meer
Als een robot op de straat
blik op oneindig gericht
soms struikelend over eigen benen
als hij de zaak verlaat
Jannie/ 7-6-2005
| moonwoman: | Maandag, juni 13, 2005 19:06 |
| zeer goed beschreven |
|
| westland: | Dinsdag, juni 07, 2005 18:30 |
| heel mooi geschreven Jannie,als de eenzaamheid toeslaat.kan je misschien de glazen niet meer missen.liefs jany. | |
| m@rcel: | Dinsdag, juni 07, 2005 18:27 |
| Heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
| *anneke van dijk*: | Dinsdag, juni 07, 2005 17:46 |
| verslaving is een verschrikking! liefs, namasté, Anneke |
|
| Nienke: | Dinsdag, juni 07, 2005 17:25 |
| Zo.. Super gedicht Jannie! Mooi gedaan :) Liefs, Nienke |
|
| Niniki: | Dinsdag, juni 07, 2005 17:02 |
| De eenzaamheid die verdronken wordt. Erg mooi Jannie. knuffie niniki |
|
| hiljaa: | Dinsdag, juni 07, 2005 15:47 |
| eenzaam mooi gedicht knufliefs--hiljaa-- |
|
| Auteur: Jannie Hoogendam | ||
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||