..::zo ver weg, maar toch dichtbij:
..::zo ver weg, maar toch dichtbij::..
een lege stilte,
vult nu nog jou plaats,
alleen maar buikpijn,
het is niet leeger als laatst.
ik mis je nu al,
tranen prikken in mijn ogen,
als ik jou pijn zie,
die je mij heb voorgelogen.
ik ga het heus wel redden,
mijn lach verschijnt ooit wel weer,
maar jou pijn die je jezelf aan doet,
doet mij ook zo zeer,
niet eten, vrolijk blijven,
je kan het niet maar toch,
blijven proberen, keer op keer,
nix vertellen, het blijft stil,
je kan niet in stilte vechten,
vertel teminste iets aan iemand,
het hoeft niet aan mij als je dat neit wil..
maar ik herinner je er maar aan;
ik ben echt neit blind..
Reacties op dit gedicht
| ~*.!nGuH,*~: | Dinsdag, juni 07, 2005 20:59 |
| hea,,ik weet wiejj je bedoeld meiss,, gloof me,,het komt weer goed met haar,,ze heeft een sterk karakter..!! hvjj,,als jij nowu ook door gaat meiss,,probeer het,,ik wil je wel helpen.. hvjj,,kus kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mijn droom | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||