Metafoor o metafoor
Metafoor o metafoor
Steeds ga jij maar door en door
Met verstoppen, je kinderlijk spel
heerlijk kinderlijk dat dubbelspel
je hoofd steeds boven ’t water uit
maar je lijf die steekt daar onderuit
‘t bedreven raken in je complexiteit
het zoeken naar je ambiguïteit
raadpleegt de schone kant van mijn geduld
en wordt telkens weer opnieuw gevuld
op zonnige dagen kan ik wel iets eerder
die metaforische zandloper omkeren
dan zwem ik door de letters heen
en maak ik zinnen als gegeen
je wonderschonen eigen zijn
wordt echt steeds meer een beetje mijn
Reacties op dit gedicht
| Innerchild: | Woensdag, juni 08, 2005 13:57 |
| Hé ... dit is wel goed geschreven zeg ! Ik hou wel van die addertjes onder het gras ... Greetz / Innerchild |
|
| sunset: | Woensdag, juni 08, 2005 11:54 |
| Heerlijk dit *Opgestoken duim*. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cest moi: Bob | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||