HOE DIEP DAALT DE HELLING
Hoe diep daalt de helling
Laat mij weten hoe wegen
mijn stappen hebben gedragen.
Mij voerden naar vragen
wie ik was.
Hoe velden vol stilte
mij vertelden in
droomloos passeren,
hoe leeg de wereld sprak.
Hoe diep daalt de helling
met bergen, het kale
begroeid met de
misoogst van gisteren.
Hoe transparant
water stroomt,
als de bodem van hemel,
verlandend in de zee.
Waarom moet ik reizen?
Verblijvend vergeten.
Laat steden vertellen hoe
en waarom ik er woon.
wil melker
30/08/2001
Reacties op dit gedicht
| Elly: | Donderdag, augustus 30, 2001 23:16 |
| Lieve Wil, De stilte spreekt, verhaalt het lege... Soms moet je door een diepe vallei, voor je weer een berg beklimt. Liefs Elly xxx |
|
| Sheena: | Donderdag, augustus 30, 2001 18:38 |
| Leegte, stilte en soberheid .. Prachtig, waarom is een mens er altijd zo bang voor ? Beter eerlijke leegte, dan valse drukte .... take care, Sheena |
|
| sundance: | Donderdag, augustus 30, 2001 16:05 |
| weer een mooie wil. zo mistroostig als het weer :)sun |
|
| Zeeroosje: | Donderdag, augustus 30, 2001 12:20 |
| Verleden tijd Wil, opnieuw beginnen zonder vragen, alleen naar de toekomst gericht. Vele lieve groetjes Roosje |
|
| Steven Vermeulen: | Donderdag, augustus 30, 2001 11:11 |
| mooi gedicht. | |
| pramodah: | Donderdag, augustus 30, 2001 11:08 |
| Eenzaamheid met een nagalm uitgeschreewd in een grote lege zaal,zo komt dit gedicht bij mij over wil....alleen en verlaten in de oneindigheid............ liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||