Verdwijnen
Zo hard als het leven kan zijn,
Gekwetst voor altijd.
Opgeven door al de pijn,
Niets dat je nu nog verblijd.
Lange nachten slepen aan,
Overdag wordt het te veel.
Niemand lijkt je te verstaan,
Dan verdwijn je van het toneel.
Reacties op dit gedicht
| bruersk: | Zondag, juni 12, 2005 17:42 |
| heykes , ben effe tihuis en ik ben nog eens komen zien . jij mag niet verdwijnen jij bent de hoofdrol speler en die verdwijnen niet ookal lijkt dat soms het beste . ik weet dat het stom en onnozel is maar hou vol want je kan de wereld echt wel aan ookal is dat moeilijk dat heb je al vaak genoeg bewezen . groetjes anja en weet dat ik niemand wil kwetsen met wat ik ook doe ik zie jullie allemaal graag en zal jullie nooit vergeten . doe dat bij mij ook niet ! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fristike | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||