Duisternis en licht
Duisternis en Licht
De duisternis diep in mij gevangen
doet mij naar het licht verlangen.
Het is zo stil maar o zo druk
ik ga er aan stuk.
Hoeveel kan een mens verdragen
heel veel begint mij nu te dagen.
Keer op keer kom ik naar boven
blijf in het goede en lieve geloven.
Het is zo stil maar o zo druk
ik doe het licht aan.
Ingrid.
De duisternis diep in mij gevangen
doet mij naar het licht verlangen.
Het is zo stil maar o zo druk
ik ga er aan stuk.
Hoeveel kan een mens verdragen
heel veel begint mij nu te dagen.
Keer op keer kom ik naar boven
blijf in het goede en lieve geloven.
Het is zo stil maar o zo druk
ik doe het licht aan.
Ingrid.
Reacties op dit gedicht
| Goedele Mafrans: | Donderdag, juni 09, 2005 19:14 |
| Mooi! | |
| moongirl1982: | Donderdag, juni 09, 2005 14:49 |
| een mooi gedicht.ik werd er stil van. groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: troeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||