ik ging wat dichter bij
de wind ging zo zacht tekeer
een klein dorp waar een groene heuvel was
en in de verte was er een hut
ik ging wat dichter bij
ik hoorde iets zoals een stem
ik kwam te horen dat er een vos was
ik ging recht op hem af
en vos liep de hut binnen
maar toch ging ik de hut in
de vos keek me aan
ik gaf hem te eten
en de vos was niet bang meer
wij waren de beste maatjes
Reacties op dit gedicht
| sergev2005: | Maandag, juni 13, 2005 22:22 |
| Graag gelezen, Serge | |
| Irdana: | Donderdag, juni 09, 2005 22:52 |
| echte dieren liefde komt door dit gedicht naar voren graag gelezen met avond groet Irdana | |
| Lievelingetje45: | Donderdag, juni 09, 2005 21:44 |
| Met veel bewondering gelezen! Liefs |
|
| m@rcel: | Donderdag, juni 09, 2005 21:40 |
| Prachtig mooi geschreven Dirk en zeer graag gelezen gr. m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dirk Hermans |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||