~ roest van tranen ~
de deur snerpkraakt
uit voegen schanierend
groenbladders tot stof
verpulveren kierend
de echo dofgalmt
in trildreun van sluiten
de trap onbegaanbaar
voor toegang van buiten
de roffel van vuisten
denderen nog in mijn oren
slot toont haar de roest
van tranen stil bevroren
psych: | Vrijdag, juni 10, 2005 19:06 |
`mooi gedicht,pijn gevoeld bij het lezen,, liefsw . elze |
|
hiljaa: | Vrijdag, juni 10, 2005 15:46 |
droef maar mooi geschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
arie.v.d.zalm: | Vrijdag, juni 10, 2005 15:10 |
heel fijn en mooi verwoord moin moin arie |
|
freakangel: | Vrijdag, juni 10, 2005 13:06 |
Prachtig verwoordt... liefs freakangel |
|
Green eyes: | Vrijdag, juni 10, 2005 08:24 |
gevoelige woorden... liefs Marina |
|
Sunflower Ria: | Vrijdag, juni 10, 2005 07:17 |
stil liefs knuffelkusxx warme zonnegroet SunflowerRia |
|
yvonne maria: | Vrijdag, juni 10, 2005 01:04 |
heel mooi maria ik wet precies wat je bedoelt heel mooi verwoord knuffels yvonne | |
christina: | Vrijdag, juni 10, 2005 00:54 |
en toch werd de weg naar buiten begaanbaar overmeester het geroffel van toen en laat het de baas niet zijn luister naar de zachte klanken van de echo's en jou tranen zullen zullen helder zijn knuffie van je zussie en een regenboog bij nacht |
|
wijnand.: | Vrijdag, juni 10, 2005 00:40 |
heel knap gedicht | |
shelob: | Vrijdag, juni 10, 2005 00:31 |
Toch had jij de sleutel.... om de deur te open en ons je ziel te laten zien, knuf Jolanda |
|
Rien de Heer: | Vrijdag, juni 10, 2005 00:15 |
Knappe opbouw in een triest gedicht... Groetjes, Rien. |
|
m@rcel: | Vrijdag, juni 10, 2005 00:14 |
stilmakend trusten m@rcel |
|
michris: | Vrijdag, juni 10, 2005 00:08 |
In je stille zijn laat ik je even dan kom ik je tranen drogen je warmte geven liefs, michris |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 10 juni 2005 | ||
Thema's: |