De pijnlijke Vlecht
Waar paden elkaar ontmoeten,
splitsen onze wegen.
Ik moet nu echt wel gaan,
niets houdt me nog tegen.
Je kan zeggen wat je wil
de besluiten zijn gemaakt.
Ga door en kijk omhoog,
de zoektocht is gestaakt.
Ooit was ik bang te vinden
waar niemand ooit naar zocht,
De waarheid te verslinden
door leugens die ik vlocht
Tot eindeloze sprookjes
verzuipend van geluk.
Ik zocht een happy ending
maar kreeg een dramastuk.
En nu is hij verloren
en is het veel te laat.
Te laat om nog te hopen
voor hij te rusten gaat.
Wie zal het ooit begrijpen
hoe hij zichzelf vergreep
aan die pijnlijke liefde?
Gevangen in haar greep.....
splitsen onze wegen.
Ik moet nu echt wel gaan,
niets houdt me nog tegen.
Je kan zeggen wat je wil
de besluiten zijn gemaakt.
Ga door en kijk omhoog,
de zoektocht is gestaakt.
Ooit was ik bang te vinden
waar niemand ooit naar zocht,
De waarheid te verslinden
door leugens die ik vlocht
Tot eindeloze sprookjes
verzuipend van geluk.
Ik zocht een happy ending
maar kreeg een dramastuk.
En nu is hij verloren
en is het veel te laat.
Te laat om nog te hopen
voor hij te rusten gaat.
Wie zal het ooit begrijpen
hoe hij zichzelf vergreep
aan die pijnlijke liefde?
Gevangen in haar greep.....
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Chill | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||