09-06-05
Mijn traan die loopt, rent stroomt
Glijdt, als een vrolijk kind
Van de grote glijbaan
Maar dan alles behalve blij
Hij valt meedogenloos, onverwacht
Op de harde, koude grond
Uit elkaar en verspreidt zich
Als een rotte kankercel
Kim
| jeannettevv: | Zondag, juni 12, 2005 17:40 |
| Lieve Kimmie, Je bent een geweldige meid en het spijt me enorm dat ik je zoveel verdriet doe....... Ik hou heel veel van je, altijd |
|
| Panta Rhei: | Zaterdag, juni 11, 2005 15:29 |
| En dan sta je nog machtelozer dan dat je tegen die tranen staat... :( Super mooi verwoord, krijg er rillingen van hhvvj, liefs |
|
| Just_Robin: | Vrijdag, juni 10, 2005 20:26 |
| Die laatste zin in weerzinwekkend, heel erg mooi maar schokkend geschreven. En ben het eens met de kleurcombinatie dat die een beetje moeilijk is, maar heb het geselecteerd dus kon het toch lezen ;) Liefs, |
|
| Janette Scharenborg: | Vrijdag, juni 10, 2005 18:29 |
| ik had dit zo graag willen lezen, maar door het kleur van de text voor mij helaas onleesbaar. veel liefs Janette | |
| psych: | Vrijdag, juni 10, 2005 18:25 |
| verontrustend,,,nee toch? liefs elze |
|