leven in een ballon
Omringd door bolle, lichte muren
zweef je door de wereld
je bent veilig
want je zit in een ballon
hij beschermd je
omdat je bescherming nodig hebt
samen vlieg je met hem, je ballon,
de hele wereld door
mensen kijken met verbaasde gezichten
en jij lacht ze tevreden toe.
Maar plots knapt de ballon
en voel je weer de last van de zwaartekracht aan je voeten,
als lood, je bent nog nooit zo zwaar geweest.
Je zou het liefst voor eeuwig in je balonnetje blijven wonen
met je laatste adem blaas je weer een balonnetje op
tot hij knapt, daar lig je dan
je levensenergie
vergooit door een paar ballonreisjes.
zweef je door de wereld
je bent veilig
want je zit in een ballon
hij beschermd je
omdat je bescherming nodig hebt
samen vlieg je met hem, je ballon,
de hele wereld door
mensen kijken met verbaasde gezichten
en jij lacht ze tevreden toe.
Maar plots knapt de ballon
en voel je weer de last van de zwaartekracht aan je voeten,
als lood, je bent nog nooit zo zwaar geweest.
Je zou het liefst voor eeuwig in je balonnetje blijven wonen
met je laatste adem blaas je weer een balonnetje op
tot hij knapt, daar lig je dan
je levensenergie
vergooit door een paar ballonreisjes.
Reacties op dit gedicht
| Dodootje: | Zondag, juni 04, 2006 21:31 |
| Zo eng dat je dit bijna een jaar geleden schreef Miefste! Maar wel erg mooi... HVJ LIEFS DODO |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jopiejop | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||