Waterval
Het water stroomt stil
langs de ijskoude rotsen
wacht om te storten,
naar beneden te klotsen
Het schuurt langs de tijd
zonder enige zorgen
steeds wachtend
op de dag na morgen
Tot de tijd komt
de minuut dat ze moet vallen
en zij overgaat
in een miljoen watervallen
Als de tranen stromen
vergaan in eeuwig zout
blijven rusten in mijn armen
als enige vertrouwd..
Reacties op dit gedicht
| † . . Dimera . . †: | Vrijdag, juni 10, 2005 22:58 |
| mooi geschreven. maar net zoals lia. naja, bijna. moet je het 1e lidwoord weghalen. ( langs [ de ] ijskoude rotsen ) Kus #Lizz |
|
| Lia : | Vrijdag, juni 10, 2005 20:38 |
| je zou de lidwoorden weg kunnen laten.. dan is het (vind ik als leek) nog mooier.. knuf,Lia | |
Over dit gedicht
| Auteur: LizDichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||