klapt vuur uit stoere hoeven
klapt vuur uit stoere hoeven
ik reed weer
met mijn opa mee
de ket klapt vuur
uit stoere hoeven
we gingen in herinnering
soms wekenlang naar zee
vanuit Heiloo in
eerste spurt nog
even langs Kapél
Maria was hun heilige
bedevaarten gaven aflaat
en verlossing uit de hel
draafden zacht
langs Egmond-Binnen
uit het klooster hoorden
we het zingen en terwijl
de merels floten schoonden zij
in pij de dichtbegroeide sloten
nog voor de zee kwam
Egmond aan de Hoef
daar waar die andere oma
ooit mijn vader droeg
konijnen in de schuur
stilte duurde daar een uur
wij werden uitgeladen
als een karrevracht plezier
nog kilometers duinen
toen gaf de zee ons zijn vertier
op de uitgestrekte stranden hadden
mijn ouders ons voor even niet om handen
wil melker
11/06/2005
Reacties op dit gedicht
| Niniki: | Zaterdag, juni 11, 2005 12:32 |
| Waw Wil, mooie herinneringen. Je hebt het warm en koesterend met ons willen delen. knuffie Niniki |
|
| m@rcel: | Zaterdag, juni 11, 2005 12:06 |
| heel mooi gr, m@rcel |
|
| Diane: | Zaterdag, juni 11, 2005 09:47 |
| Zalig die herinneringen, lief Diane | |
| psych: | Zaterdag, juni 11, 2005 08:01 |
| prachtig beeldend liefs elze |
|
| Lia : | Zaterdag, juni 11, 2005 07:37 |
| ouders even handen vrij.. prachtige vertolking .. knuf,LIa | |
| Klaes: | Zaterdag, juni 11, 2005 07:23 |
| pure poezie, Groet/Klaes |
|
| sunset: | Zaterdag, juni 11, 2005 07:16 |
| Prachtig beeldend, herinnerend mooi. Pure poëzie. Liefs en knuf / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 11 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||