Onvoltooid verleden
Nog niet vergeten
Nog zoveel vragen niet gesteld
Er is zoveel dat ik moet weten
Wat je me nooit hebt verteld
De weg loopt dood
Een kans op weerzien is er niet
Zoveel verlies
Zo groot de leegte, het verdriet
Ik leid een goed leven
Krijg alle liefde die een mens kan wensen
Toch mis ik jou
het meest van alle mensen.
Reacties op dit gedicht
| Ann Der: | Woensdag, juni 06, 2007 03:15 |
| Heel mooi gedicht Grtjes Ann Der |
|
| Will Hanssen: | Zondag, juni 12, 2005 19:16 |
| Erg droevig, maar o zo mooi onder woorden gebracht Willy. Liefs, Will |
|
| Conneke: | Zondag, juni 12, 2005 17:12 |
| whoooo, mooi!!! | |
| Mathilde: | Zondag, juni 12, 2005 14:24 |
| heel herkenbaar... het verlies van sommigen slaat onmogelijk grote gaten die niet te vullen zijn. liefs en knuf, mathilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: willy Vittali | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||