Ik kijk vanuit het raam naar buiten.
Triest weer ik voel me eenzaam en verdrietig.
Mijn hart voelt leeg en koud.
Het oude bekende gevoel betreedt mijn lichaam.
Ik denk aan de tijd toen het begon.
Het is nooit meer weggegaan.
In elke relatie kom ik de pijn weer tegen.
Ben ik dan zo moeilijk om te begrijpen of
wil men mij niet begrijpen.
Samen voor hoelang om uiteindelijk toch weer
alleen verder te gaan.
Heb me te vaak gegeven en kan het niet meer.
De zoektocht naar geluk zal ik in mijn eentje
vinden.
Heb een moeilijke weg tegaan, maar zal er sterker
uitkomen.
In mezelf blijven geloven en mezelf het gene geven
wat ik nooit gekregen heb.
Geluk en liefde zitten van binnen en kunnen pas leven als het gevoedt wordt met de juiste ingredienten.
Zal er voor mezelf zijn in goede en slechte tijden dat heb ik mezelf beloofd.
Laat me mijn geluk vinden en tevreden zijn met wie ik ben.