Onbezorgd veulentje
Onbezorgd veulentje
Onbezord speel je in de wei
je moeder houdt een oogje in het zeil
je ondekt de wereld
en je voelt je vogelvrij
Maar helaas word jij straks
van je moeder gescheiden
en dan wachten er voor jou
hele andere tijden
Je zal de mens gehoorzamen
ja, dat rare wezen
dat jou en je soortgenoten
de vrijheid ontnamen
Maar maak je nu maar geen zorgen
je blijft nog een tijdje
bij je moeder want bij haar
ben je veilig en geborgen
*****
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Maandag, juni 13, 2005 16:46 |
| jij schrijft hele mooie gedichten over paarden. Ga zo door, groet moongirl1982 |
|
| m@rcel: | Zondag, juni 12, 2005 20:32 |
| Zeer lief gedicht heel mooi Liefs m@rcel |
|
| hiljaa: | Zondag, juni 12, 2005 20:07 |
| leuk hé hier iets voorbij mij in de wij zijn een hele hoop veulentjes gewoon prachtig om naar te kijken hoe ze spelen met de moeder! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Lia : | Zondag, juni 12, 2005 19:38 |
| lieflijk dicht...graag gelezen.. knuf,Lia | |
| petoet: | Zondag, juni 12, 2005 19:28 |
| hopelijk komt het vuelentje goed terecht bij een goed mens, zodat het voelt als of gij vrij is en niet gevangen is , ...;) |
|
