Hier ben ik dolgraag
Ik kijk naar de zee,
die golvende bewegingen,
dat prille gevoel,
die aparte sfeer,
dat opwaaiende zand,
dat lekker briesje in je gezichtje.
Is het niet zalig.
Het juiste woord is gewoon"GODDELIJK"
Hier kom ik dolgraag.
Het is een soort van bezinning
die golvende bewegingen,
dat prille gevoel,
die aparte sfeer,
dat opwaaiende zand,
dat lekker briesje in je gezichtje.
Is het niet zalig.
Het juiste woord is gewoon"GODDELIJK"
Hier kom ik dolgraag.
Het is een soort van bezinning
Reacties op dit gedicht
| manuella smit: | Vrijdag, augustus 31, 2001 15:29 |
| ja maaike dat deed ik ook altijd reuze graag maar dan samen met mijn vader..maar sinds 20 februari 2001 kan dat niet meer hij is overleden..maar door dit gedichtje ken ik het gevoel weer terug halen en ga ik gauw weer eens dat briesje voelen...bedankt dit had ik nodig al klinkt dat raar....lees mijn gedichten maar eens je vindt ze onder mijn naam... | |
| Janneke: | Vrijdag, augustus 31, 2001 14:05 |
| Zoiets is inderdaad zalig. Je moet alleen even tijd maken voor zoiets simpels. Heel mooi verwoord enne... Neem me een keertje mee ;o) Knuf |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Maaike Vertonghen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||