Deuren...
Zetten ze zich wagenwijd open,
of gaan ze net geruisloos dicht?
Word mijn wereld eeuwig donker,
of baad ik in een hemels licht?
De toekomst zal het uitwijzen,
het verleden heeft immers afgedaan.
Om mijn mondhoeken een glimlach,
in mijn ogen géén traan.
Een nieuw leven staat voor mijn deur,
met zonlicht op de achtergrond.
Verre horizonten kwamen naderbij,
angsten verjaagd, terstond.
of gaan ze net geruisloos dicht?
Word mijn wereld eeuwig donker,
of baad ik in een hemels licht?
De toekomst zal het uitwijzen,
het verleden heeft immers afgedaan.
Om mijn mondhoeken een glimlach,
in mijn ogen géén traan.
Een nieuw leven staat voor mijn deur,
met zonlicht op de achtergrond.
Verre horizonten kwamen naderbij,
angsten verjaagd, terstond.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Eric Van Aelst | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||