~ wolvenster ~
de welp stond roerloos
met snuit omhoog geheven
een dikgepakt wolkendek
had zich boven hem begeven
ogen zochten prikkend
maakten echter geen gaten
naar zijn vertrouwde licht
hartwarmend in toelaten
verward en machteloos
galmde zijn roep zacht
gedragen door de wind
door de donkere nacht
fluistering vleugelde
in maanspiek naar beneden
kijk links aan de horizon
naar de zeven hemeltreden
daar is jouw wolvenster
ze straalt in eeuwigheid
nooit zal zij verdwijnen
ze is er voor jou altijd
| m@rcel: | Maandag, juni 13, 2005 18:05 |
| schitterend mooi Liefs m@rcel |
|
| Black Lord: | Maandag, juni 13, 2005 00:35 |
| en de welp huilt naar de maan ik zie de wolvenster staan ik vond hem in hemel zicht toe ik door een engel werd bij gelicht prachtig gedicht met stille bewondering gelezen warme sterren groet Wim Black Lord |
|