Het urbi et orbi gevoel in mij (antwoord)

Ik schuw kerkvorsten in hun gewaden
en ook de zieligheid van prekers
of het nu paters, dominees of rabbi’s zijn
alsof de Goddelijkheid niet oordeelt naar de daden
van een herder die zijn kudde achterlaat in pijn
en onbegrip; ‘urbi et orbi’ is een zegen ingesteld
toen aflaten niet meer te krijgen waren
en ook de Paus bezoeken dat brengt geld
alsof wij op de weg naar God slechts zijn toeristen
die zich vergapen aan een pracht die vroeger al
door Goddelijke Zoon zelf weggekeerd
’De tempel is Gods huis en niet een carnaval’;
en nooit heeft men van Jezus echt geleerd
terwijl hij Zoon en profeet van de hemel is

maar ik geloof, in zeker weten en in Haar
die voor zo velen misschien Hem
en in de liefde, ‘t eeuwig leven
geboden die op stenen tafels ons gegeven zijn;
in menselijkheid, respect voor alles, iedereen
en oprecht eerlijk delen, geven;
in eeuwigheid, waar ieder is die ik gekend;
maar bovenal in een genade die niet te vatten is
al willen wij zo graag te veel begrijpen
en ’t liefst van elke andere;
slechts door te voelen kan men heel voorzichtig grijpen
naar wat soms ijl als lucht;
ook in de voeler ligt het ongeweten opgeslagen
en dat ontlokt bij hem of haar gezucht

ik schrijf mijn woorden zonder denken
gewoon uit voel, en zoals Zij heel dikwijls mij de woorden toont
die ik dan vrijelijk een iedereen mag schenken
die ’t lezen wil en nooit heb ik ’t geschrevene verschoont
gekuist of anders laten klinken;
geschriften zijn een weldaad voor de dorstigen
die ’t ware willen drinken
en ’t leven heeft zovele allemaal verschillende gezichten
die het de moeite meer dan waard
om via mij door Haar vertaald in wat gedichten.
**********
sunset 13-06-200

   ********

Dit gedicht werd door mij ingestuurt voor sunset

wegens problemen