de beiaard
De beiaard
De wind speelt door de spleten,
zijn lied op zijn eigen manier,
maar de klokken overstemmen,
de wind verdwijnt in het niet.
De beiaardier kent de kunst,
om de zuiverheid te aanhoren
en alle oneffenheden in
de kiem te smoren.
De liefde voor het instrument,
is meer waard dan zijn eigen pigment.
Hij speelt de noten zonder na te denken,
of aandacht aan de omgeving te schenken.
Hij beroert iedereen,
als de klokken spelen,
klopt het hart van elkeen.
Het bezorgt je kippenvel,
omdat het zo mooi is.
Als hij stopt met spelen,
zit je met een gemis.
De wind speelt door de spleten,
zijn lied op zijn eigen manier,
maar de klokken overstemmen,
de wind verdwijnt in het niet.
De beiaardier kent de kunst,
om de zuiverheid te aanhoren
en alle oneffenheden in
de kiem te smoren.
De liefde voor het instrument,
is meer waard dan zijn eigen pigment.
Hij speelt de noten zonder na te denken,
of aandacht aan de omgeving te schenken.
Hij beroert iedereen,
als de klokken spelen,
klopt het hart van elkeen.
Het bezorgt je kippenvel,
omdat het zo mooi is.
Als hij stopt met spelen,
zit je met een gemis.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||