Triomftocht van een leven
Haar psyche telt de sloten op de deur
en de vingerafdrukken van alle levens,
omhoog de armen, daar komen ze.
Haar ogen zijn wazig maar ze ziet
voor twee en dat is meer dan jij
en ik tezamen, zie haar glunderen
langs de glazen met nog een boordje
nieuwe wereld want dat is er nooit
teveel, zegt zij en triomfeert: zij wint -
is in de meerderheid. Want vandaag
staat apart en de rest is een illusie.
Mensenhoofden liegen. Monden
openen, sluiten, denken dat ze
slimmer zijn. Voor dat lawaai
heeft zij pillen en ’s nachts echo’s
verdichte dialogen in een bed voor
twee; zo groot dat zij zichzelf verliest.
Reacties op dit gedicht
| Het Gejefte: | Donderdag, juni 16, 2005 17:33 |
| en jij geeft mij complimenten? Rare wereld is dit... Dit gedicht is wereldklasse en vanaf nu verwacht ik dan ook niets minder van u:) |
|
| Longo Ornella: | Donderdag, juni 16, 2005 09:27 |
| Mooi geschreven, mooie woordspelingen, grootse zinnen! Dit is pas een GEDICHT! Fictief of over iemand die je kent geschreven? Kusje; Ornella! |
|
| Hannepon: | Maandag, juni 13, 2005 19:43 |
Wow...dit is echt machtig, silke, vooral die laatste alinea...die woorden waarmee jij schrijft grijpen zo aan, zijn zo groots dat ik mezelf er ook in verlies... echt prachtig zwaar xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2005 | ||
| Thema's: | ||